گذری بر باغسار  مهربانی البرز

مهرشهـر و کیان‌مهـر گرفتار بی‌مهری مدیـران!

 تریبون شهر – مهرشهر یکی از مناطق شهر کرج است. این منطقه تا پیش از سال ۱۳۷۲ شهری جداگانه از شهرستان کرج محسوب می‌شد و شهرداری مهرشهر (که اکنون شهرداری مناطق ۴ و ۱۲ کرج نامیده می‌شود) آن را اداره می‌کرد. مهرشهر دارای دو خیابان اصلی«ارم» و «شهرداری» می باشد که در ابتدای خیابان ارم «باغ سیب» واقع شده است. مهرشهر به علت وجود باغ های فراوان دارای آب و هوایی خنک می باشد.

مهرشهر ظرفیت تبدیل شدن به منطقه ای گردشگری را دارد چه اینکه علاوه بر بافت زیبا از اماکن تفریحی و تاریخی فراوانی از جمله کاخ مروارید ، تپه باستانی آق تپه یا تپه سفید، چند ویلای تاریخی خصوصی، امامزاده طاهر (کرج)، کاخ انصاری برخوردار است.

مهرشهر طبق تقسیمات شهری در جنوب کرج واقع شده و شامل مناطق چهار و ۱۲ شهرداری می‌شود که ضرورت دارد در آینده با تدابیر و تصمیمات متین و منطقی و راهکارهای بنیادین مسؤولان شهری مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

این حوزه از محلاتی چون کیانمهر، حسین‌آباد، آق‌تپه، شعبان‌آباد و اخترآباد شکل یافته و درست در نقطه مقابل منطقه برخوردار مهرشهر آن هم با فاصله‌ای بسیار اندک اما تفاوت‌های اساسی بسیار زیاد واقع شده است.

اما این منطقه از دو بافت برخوردار و نیمه برخوردار شکل گرفته که در صورت ساماندهی مناطق کم برخوردار، جنوب کرج می تواند ظرفیت های بالای خود را بروز دهد.

بر همین اساس این بار در استمرار تهیه گزارش‌های میدانی از جغرافیای پهناور و گسترده کرج که از کوه تا دشت کشیده شده است، به سراغ معتمدین، کسبه و شهروندان این منطقه رفته‌ایم.

  کیانمهر، دیار مهربانی

در ابتدای این گزارش به سراغ اهالی محله کیان مهر رفتیم و پای درد دل صادقانه شهروندان آن نشستیم و همچون روال گذشته از ذکر نام این شهروندان خودداری می‌کنیم تا هیچ شائبه حب و بغض سیاسی و جناحی مطرح نباشد.

در بدو گفت‌وگو‌های مردمی یکی از روحانیون و معتمدین این منطقه گفت: اصلی‌ترین معضل این ناحیه فقر معیشتی، فرهنگی است که مکمل یکدیگرند و ساکنانش را با نابسامانی‌های بسیار مواجه ساخته و متأسفانه پیوسته مورد بی‌مهری و کم‌توجهی مدیران و مسئولان شهری قرار گرفته‌اند.

حجت‌الاسلام عزیزی با گلایه از اوضاع نامناسب نظافت و منظره و سیمای ناموجه و نامتناسب شهری، فرسودگی جدول‌ها، از بین‌رفتن آسفالت معابر، فقدان پارک‌ها و بوستان‌های مورد نیاز و برخورداری از امکانات آسایشی، تفریحی و نبود رفاه عمومی را از عمده مشکلات حل ناشده این منطقه برشمرد.

این معتمد محلی در ادامه افزود: بلوار کیانمهر از ابتدا تا انتها از ایستگاه‌های اتوبوسرانی ضعیف و نامناسبی سود می‌برد و تردد شهروندان را با مضیقه و تنگنا رو به رو ساخته است و محل توقفی در میانه راه ندارد و برای همین اهالی باید مسافت‌های بسیاری را برای رسیدن به این ایستگاه ها طی نمایند.

وی در پایان اظهار داشت: مردم این منطقه نیازمند نگاه مهربانانه‌تری از سوی مسؤولان هستند و توقع دارند مدیران و مسؤولان آنها را بیشتر از این به حاشیه نرانند و خواسته‌های منطقی و قابل رفع آنان را حل و فصل و پیگیری نمایند.

  حسین آباد در مسیر آبادی

بعد از کیانمهر راهی محله حسین آباد و فرهنگ شدیم تا در جریان مطالبات، معضلات و خواسته‌های اهالی این منطقه باشیم که با موجی از مهربانی شهروندان روبه‌رو شدیم و پس از ساعت‌ها گفتگو با آنها، نکات اساسی و ضروری زیر را به مرور نشستیم.

یکی از کسبه محله فرهنگ حسین‌آباد ضمن ابراز خرسندی از حضور همکاران ما جهت بازتاب دغدغه‌های اهالی این منطقه گفت: ما در این محله پارک مناسب نداریم و سالمندان آن به جای استفاده از میز و نیمکت و صندلی مجبور هستند از چادر و زیرانداز و مقوا برای نشستن‌های دور جمعی استفاده کنند، آسفالت‌ها هم از بین رفته و معابر و پیاده‌روها نیز دچار فرسایش گردیده‌اند.

یکی دیگر از معتمدین این محله با گلایه از شرایط نابهنجار ترافیک و ترددهای سخت در منطقه گفت: قرار بود ضلع جنوبی چهار راه فرهنگ بهسازی شده و اصلاح هندسی گردد و بعضی از منازل و مغازه‌ها با عقب نشینی به رفع سد معبر و عریض شدن آن کمک نمایند که این خواسته محقق نشده است.

یکی از بانوان معتمد این محله نیز با بیان معضلات موجود گفت: مدرسه حبیب ابن مظاهر واقع در چهارراه فرهنگ، همانند سایر اماکن موجود دچار فرسایش شده و دیواره‌ها و سقف‌های آن ترک برداشته و در حال فرو ریختن است، به طوری که بچه‌های ما با نگرانی و استرس در کلاس‌های درس حاضر می‌شوند و به طور قطع نیاز به مرمت و نوسازی دارد.

گزارش اختصاصی از مرتضی دهقان آزاد